Міндеттерді табыстау – көшбасшы дағдысы: Қайталанатын істерде батып қалмай, өсу үшін уақытты босатудың жолы

Қазіргі заманғы әлемде барлық нәрсені өзің істей білу көбіне-көп қошемет сөздер ретінде естіледі. Перфекционизм, барлығын бақылауда ұстауға ұмтылу, сіз болмасаңыз, басқалар жұмыс істей алмай қалады деген қорқыныш – міне, сіз тағы да түнге шейін кеңседе қалып, әрі басқа қызметкер атқара алатын тапсырмаларды орындап отырасыз. Лайқос міндеттерді табыстауды үйренудің жолы жайлы айтып береді.

Неліктен міндеттерді табыстау қиын

Міндеттерді табыстай білу – бұл әлсіздік емес, бұл кемелденген қәсіпқой маманның дағдысы. Адамдардың көбі команданың жоқтығынан емес, ішкі ұйғарымдардың салдарынан тапсырмаларды табыстамайды.

• «Егер бәрі де жақсы шығуын қаласам, өзім істеймін».
• «Маған өзгелерге жүктеме түсіру ыңғайсыз».
• «Мен түсіндіргеннен гөрі тезірек істермін».
• «Ал егер мені жалқау деп ойласа ше?»

Бұл қамқорлық танытудың белгісі емес, бұл бақылау мен маңыздылықтан айырылып қалу қорқынышы. Біз міндетті табыстап қойсақ, құрметтен, сенімнен немесе таптырмас адам мәртібесінен айырылып қаламыз деп үрейленеміз. Алайда бар шындық мынада: таптырмас адамдар өспейді – олар жай ғана жанып сөнеді.

Сіз тапсырмаларды табыстамағанда не болады

Барлық нәрсені қадағалап отырғаныңызда сіз күш-қуатыңызды жоғалтып қана емес, сонымен бірге командаңыздың дамуына кедергі етесіз. Әріптестер үйренбейді, өйткені оларға ондай мүмкіндік берілмей тұр. Жетекші күнделікті қайталанатын істердің арасында батып, стратегиямен айналысуға уақыты жетіспейді. Ақыры жұмыс нәтижесі де, атмосферада да зардап шегеді.

Психологтар мұны жоғары жауапкершілік синдромы деп атайды – бұл кезде адам борыштылық сезімінен көтере алатын жүктемеден гөрі өзіне әлдеқайда көбірек міндеттемені алады. Дегенмен тұрақты қарбалас пен басқа адамдарға сене алмау шаршағандық пен ашушаңдыққа әкеліп соқтырады.

Міндеттерді табыстауды үйренудің жолы

1. Шағын жайттардан бастаңыз.

Бірден маңызды жобаны бермеңіз. Нәтижесін жылдам тексеруге болатын шағын тапсырманы табыстап көріңіз. Бұл мазасыздық сезімін төмендетеді және бақылауды сезінуге көмектеседі.

2. Орындаушыны саналы түрде таңдаңыз.

Міндетті әшейін ғана тастай салу емес, оны орындай алатын адамды таба білген маңызды. Табыстау – бұл жауапкершілікті басқа біреудің мойнына арту емес, бұл бар болғаны тапсырманы табыстау.

3. Мәнмәтінді түсіндіріңіз.

Адамдар көбінесе құзыретсіздігі салдарынан емес, ненің не үшін керек екендігін түсінбегендіктен қателеседі. Бұл тапсырма несімен маңызды және оның жалпы нәтижеге әсері қандай екенін айтып беріңіз.

4. Қателесуге құқық беріңіз.

Қателік – оқу үдерісінің бір бөлігі. Егер сіз тапсырманы сол мезетте өзіңізге қайтарсаңыз, адам талпынуды қояды. Оның орнына ненің дұрыс болмағанын асықпай анықтап, әрі шешімін табуға көмектескен әлдеқайда тиімді екені сөзсіз.

5. Барлығын қадағалауды доғарыңыз.

Егер сіз қандай да бір тапсырманы берсеңіз, дербестік үшін кеңістікті де ұсыныңыз. Бақылау әрбір минут сайын емес, тек қана міндетті табыстаған кезде және ең соңында ғана керек. Сіздің мақсатыңыз – өзіңіздің әлдеқайда мықты екеніңізді дәлелдеу емес, басқаларға анағұрлым күштірек болуға мүмкіндік беру.

Қорытынды

Міндеттерді табыстау – бұл келесі жайттарды түсінетін адамның шешімі: оның құндылығы – орындалған міндеттердің санында емес, үдерістерді құру, адамдарды дамыту мен жобаны ілгері қарай бастыруға деген қабілетінде жатыр. Қызметкер бәрін өзі жасағанды тоқтатқанда, ол шынымен де маңызды нәрселер – жаңа идеялар мен өсуге арналатын уақытты, күш-қуат пен назарды босатады.